Beyin lobların birbirine üstünlük kuramadığında başlıyor, senden başka kimsenin işine yaramasını sağlayamadığın akılcı tavrın. Tüm kibirli ve kıskanç reddedişlerin arasında, sağ yükseliyor, coşuyor, kaynıyor, sol yetişmeye çalışıyor. Yetiştiğinde bakıyorsun ki aynısın, hiç bir fark yok. Anlamıyorsun, ta ki nüans oluşturacak parametreler karşına çıkana kadar. Mesela senden başka bir et yığını, hem bu kadar üstün hem de bu kadar kibirsiz olmana delirdiğinde, kendiyle mutlu olamadığı gerçeğinin altında ezilerek senin tevazunun kibrin ta kendisi olduğuna kendini inandırdığında anlıyorsun; yükselmiş, gelişmiş, en son hatırladığın sınırlarını aşmışsın. İlgilenmiyorsun bununla. Seni bu kadar kışkırtıcı kılan da bu zaten. Ama bununla da ilgilenmiyorsun. Herkes sadece göt loblarıyla ilgilenirken, senin beyin loblarını yok saymayagelişin kışkırtıyor bu et yığınlarını.
Omnes
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder