İKİNCİ BÖLÜM
"Ne olsun istiyorum biliyor musun? Tek bir hamlede tüm moleküllerime ayrılmak, parçalanmak istiyorum. İçimde biriken her şeyin bir anda herkesin suratına, kan efektine bürünmüş ketçap misali yayılmasını istiyorum. İçimde tuttuğum, saçılıp insanların uzuvlarına saplanmasın diye çabaladığım tüm parçaların, bildiğim her noktaya saplanmasını istiyorum. Yastığımın beni kurtaracak bir yer değil, beni kucaklayacak bir yer olmasını istiyorum. Olduğum gibi görülmek istiyorum. Ne eksiğim, ne fazlam olmadığının anlaşılmasını istiyorum. Lanet olası bedenimin bir parçası olan lanet olası dudaklarımın döktüklerinin sadece kelimeler olmadığını, bir anlam ifade ettiğini anla istiyorum. Yaşanılan hayatın aslında sadece "yaşanıldığını" anla istiyorum. 'Çok' ya da 'az' olmadığımı fark et istiyorum. Beklenileni veremeyişim yapımdan değil, var oluşumdan. Fark et. Sevişmek, bir olmak. Anla. Seninle olmadığım her an, seninle olduğum her ana denk. Fark et. Halatın incelip kopmaya yaklaşmış olması, onun bir "halat" olduğu gerçeğini değiştirmez. Anla. Kemirdiğim tek şeyin dişlerim olduğunu anla istiyorum. Uyuduğum her uykunun cehennemim olduğunu anla. Fark et. Bu dünyada sadece senin bildiğin, kabul ettiğin, gerçekliğine inandığın doğrular yok. Kabullen. Sen ne isen, ben de oyum. Anla. Kırdığın her buz parçası, kalbime saplanan bir ok. Ezdiğin her böcek, kabul ettiğim bir can. Anla. Söylemlerinin nereye gittiğini, ne gibi etkiler doğurduğunu fark et istiyorum. Ettiğin lafların karşındaki insanın psikolojisinde nasıl değişiklikler doğurduğunu anla istiyorum. 'Canı sıkılan' bir sen değilsin. 'İçinde bulunduğu durumdan bunalan' bir sen değilsin. Anla. Çok mu şey istiyorum, bilmiyorum. İsteklerim seni yoruyor mu, bilmiyorum. Amaaan. Gücüm kaldı mı sanıyorsun? Kalmadı. Çabalayacak mıyım sanıyorsun? Çabalamayacağım. Sabır, kabullenmesi güç bir gerçeği götüne sokmak gibi. Bunları kaldırabilecek kadar büyük bir popom yok. Üzgünüm."
Zihin Hiperaktifi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder