Açığa alındı tüm sinir sistemim. Omuzumda 100 kiloluk sinirsiz et taşıyorum. Şu yaşımda göz altı torbalarımdan yoğurt süzebilirim. Konuşmak mı cesaret ister yoksa susmak mı derdi birisi çok önceleri. İkisinide sevemedim, bundandır araftaki kombine biletim. Oysa başrollere yakın olmak değil amacım, aksine merdiven boşluklarında alkış tutmak, inançlı figüranlara. Sen yine gelecekten bak bana, ben ise başladığım noktadayım, satır sonlarına sığmamış kelimelerin ötelenmişliği gibiyim, yarım söndürülmüş zorla içilmis sigaralar gibi. İki koldan sarıldım umutsuzluğa. Sırtındakinin ev mi yoksa kambur mu olduğunu bilmeyen bir kaplumbağa gibi bitiş çizgisine yarım adım uzaktayım...
Beyin Atleti
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder