25 Aralık 2015 Cuma

vaat


İkiz kulelerim vuruldu.
Bebeğimi kaybettim.
Ağlamadılar.

Gördüm. Duydum. Biliyorum.
Suskunluğum bu yüzdendir.

Kafanı kırdığın çiçek ve baş parmağını ısıran böcek,
Aslında bendim.

Bildiklerim ve bilmediklerimi alıp,
Bir sandığa sakladım.
Anahtarı aramak yerine,
Arkana yaslanmayı dene.

Ay çöreğini hayal ederek,
Arnavut biberi yedim asırlarca.
Acıydı.

Gittim. Görmedim. Döndüm.
Bazen çok konuşuyor olabilirim.

Sırtını ağrıtan sedir ve en sevdiğin bardağın,
Aslında bendim.

Beklediklerim ve beklemediklerimi alıp,
Bir kavanozun içine koydum.
Elini soktuğun zaman,
Ruhunu kaybetmemeye dikkat et.

Sana methiyeler dizebilirdim.
Yapmadım.

Baktım. Baktım. Baktım.
Gözüm çıktı.

Yenemediğin düşüncen ve çişini getiren korku,
Aslında bendim.

Pimini çekmediğin vakit,
Bombadan patlamasını bekleme.
O menfaatçidir.
Çekinme lan. Çekinme.
Kaçışını kovaladığın hayatın, avucumun içinde çiçeklerle bezenecek.

Zihin Hiperaktifi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder